در شمارگان قبلی بیان شد که ما جهت اعتلای روحی نیازمند کنترل و به واقع ایجاد اعتدال میان قوای نفس (جز عقل) می باشیم. در باب قوه غضب راهکار ها جهت تعدیل آن از این قرار است که اولاً چنانچه انسان دچار خشم شد اگر ایستاده است بنشیند، اگر نشسته است روی زمین بخوابد. دوماً در حالات عادی که انسان دچار خشم نیست لازم است در احوال قدرتمندان، صاحب منصبان و پادشاهان عمیقا تفکر کند. آنانی که رفتند، بدنهایشان زیر خروارها خاک نهفته است و درهمی از ثروت و قدرتشان مانع از مرگ قطعی و حتمی ایشان نشد. آنانی که رفتند و همه قدرت ایشان از ایشان سلب و همه ثروت ایشان از ایشان ستانده شد و نتوانستند اینها را با خود به دنیای دیگر منتقل کنند. این نوع اندیشه تاثیر زیادی در تضعیف خشم بی رویه و تعدیل قوه غضب دارد. با این همه غضب، قوه ای خدادای است و اگر نباشد جهاد بر علیه دشمنان دین معنا ندارد بنابر این وقتی سخن از تعدیل این قوه می رود گمان نشود که منظور، زایل کردن آن است. خشم و غضب معتدل، برای پیشبرد اهداف الهی توسط بندگان او لازم و ضروری است. آنچه مضر است، حالت افراطی یا تفریطی آن است.
*****ادامه بحث را در شمارگان بعدی دنبال فرمایید*****
درباره این سایت